زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

تمییز (فقه)





جدا کردن خون حیض از استحاضه از راه اوصاف هریک و همچنین به قوّه تشخیص نیکی از بدی و زیبایی از زشتی را تَمییز گویند و از معنای اول تمییز، در باب طهارت سخن رفته است.


۱ - منظور از تمییز



تمییز عبارت است از جداسازی دو یا چند چیز مشابه یکدیگر به وسیله ویژگیهای هریک.

۲ - کاربرد واژه تمییز در فقه



واژه تمییز در فقه در دو موضوع: یکی خون دیدن زن و دیگری، دورانی از سنّ کودک پیش از بلوغ، زیاد به کار رفته است؛ به‌گونه‌ای که هنگام اطلاق، همان مفهوم خاص به ذهن می‌آید. البتّه اطلاق عنوان تمییز بر اوصاف خون از این جهت که سبب تمییز و تشخیص است از باب اطلاق مُسبّب بر سبب، در فقه، فراوان است.

۳ - اوصاف خون حیض و استحاضه



خون حیض و استحاضه هر کدام دارای اوصافی است که در مواقع اشتباه بین آن دو، به آن اوصاف رجوع می‌شود. زنی که خون وی دارای اوصاف باشد «ذات تمییز» نامیده می‌شود.

۳.۱ - زمان رجوع به تمییز


به تمییز و اوصاف خون زمانی رجوع می‌شود که خونی بین حیض و استحاضه مشتبه شود. خونی که زن قبل از اتمام نه سالگی و پس از یائسه شدن می‌بیند حیض نیستزنی که نخستین بار خون می‌بیند آیا به مجرّد خون دیدن حکم به حیض بودن آن می‌شود یا به اوصاف رجوع می‌گردد، در مسئله اقوال مختلفی است.
زنی که بیش از ده روز خون دیده است چند حالت دارد: یا صاحب عادت است یا مبتدئه، یا مضطربه و یا ناسیه.

۳.۱.۱ - صاحب عادت


صاحب عادت، ایّام عادت خود را ـ به شرط عدم اختلاف آن با ایّام تمییز (ایّام دیدنِ خون دارای اوصاف حیض) ـ حیض قرار می‌دهد. در فرض اختلاف، اگر جمع بین آن دو ممکن است ـ مانند آنکه مجموع ایّام عادت و تمییز بیش از ده روز نشود یا بین آن دو، اقلّ طُهر (ده روز) فاصله بیفتد ـ در ترجیح عادت بر تمییز یا عکس آن یا جمع بین آن دو و یا تخییر بین تقدیم یکی بر دیگری اختلاف است.
برخی گفته‌اند: در فرض حصول عادت از راه تمییز، تمییز مقدّم و در غیر این فرض، عادت مقدّم می‌شود.
اگر جمع بین ایّام عادت و تمییز ممکن نباشد، مانند آنکه هفت روز اوّل، ایّام عادت و هفت روز بعد، ایّام تمییز باشد، همه اقوالِ مطرح در فرض امکان جمع ـ بجز قول به جمع بین آن دو ـ در این فرض نیز مطرح است.

۳.۱.۲ - مبتدئه و مضطربه


مبتدئه و مضطربه ـ به معنای زنی که عادتش استقرار نیافته ـ به تمییز رجوع می‌کند و خون دارای اوصاف حیض را حیض و دارای اوصاف استحاضه را استحاضه قرار می‌دهد، به شرط آنکه ـ بنابر مشهور ـ ایّام تمییز از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نشود و ایّام تمییزی دیگر با آن معارضه نکند، مثلاً پنج روز اوّل، با اوصاف حیض، پنج روز دوم، با اوصاف استحاضه و پنج روز سوم دوباره با ویژگیهای حیض خون ببیند.

۳.۱.۳ - ناسیه


ناسیه (زنی که عادت خود را فراموش کرده) نیز بنابر مشهور ابتدا به تمییز رجوع می‌کند بلکه بر آن ادعای اجماع شده است.

۴ - پانویس


 
۱. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳، ص۱۴۲.    
۲. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳، ص۱۶۱-۱۶۰.    
۳. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳، ص۱۸۱.    
۴. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳، ص۲۹۶-۲۹۴.    
۵. طباطبایی حکیم، محسن، مستمسک العروة، ج۳، ص۲۷۶-۲۷۵.    
۶. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۱، ص۵۹۳.    
۷. طباطبایی حکیم، محسن، مستمسک العروة، ج۳، ص۲۷۶.    
۸. طباطبایی حکیم، محسن، مستمسک العروة، ج۳، ص۲۸۴-۲۷۷.    
۹. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳، ص۲۷۰-۲۶۷.    
۱۰. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۳، ص۲۹۹.    
۱۱. طباطبایی حکیم، محسن، مستمسک العروة، ج۳، ص۲۹۲-۲۹۱.    


۵ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیه السلام، ج۲، ص۶۳۷.    


رده‌های این صفحه : دماء ثلاثه | فقه




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.